نشرات زنده
دانلود اپلیکیشن اندروید دانلود اپلیکیشن اندروید
فارسی English عربي
2651
-
الف
+

چرایی نامگذاری 27 سنبله به عنوان روز «شعر و ادب پارسی»

روز بيست و هفتم سنبله(شهريور)، سالگرد درگذشت استاد «شهريار»، شاعر سرشناس پارسی زبان، به عنوان روز شعر و ادب فارسی، ناميده شده است.

به گزارش آی فیلم2، ادبیات فارسی یکی از غنی ترین ادبیات جهان است و بزرگ‌ترین سخن‌پردازان شعر و ادب را در خود جای داده که زیباترین آثار بشری را به جهان تقدیم داشته اند.

زبان و ادبيات فارسی به عنوان دومين زبان جهان اسلام، با هزاران آثار فاخر در زمينه های مختلف ادبی، عرفانی، فلسفی، كلامی، تاريخی، هنری و مذهبی همواره مورد توجه مردمان سرزمينهای دور و نزديك بوده است.

اين توجه حكايت از آن دارد كه در ژرفای زبان و ادب فارسی آنقدر معانی بلند و مضامين دلنشين علمی، ادبی، اخلاقی و انسانی وجود دارد، كه هر انسان آگاهی، خود بخود به فارسی و ذخاير مندرج در آن دل می سپرد.

اگر چنین نبود، ترجمه و تأليف هزاران كتاب و مقاله از سوی خارجيان درباره آثار جاودان و جهانی ادب فارسی مانند «شاهنامه» فردوسی، «خمسه» حكيم نظام گنجوی، «گلستان و بوستان» «شيخ اجل»(سعدی)، «مثنوی مولانا» جلال الدين بلخی، غزليات «خواجه حافظ شيرازی» و رباعيات حكيم «عمر خیام» به وقوع نمی پیوست.

روز بيست و هفتم سنبله(شهريور)، سالگرد درگذشت «محمدحسین بهجت تبریزی» متخلص به «شهريار» شاعر پرآوازه معاصر، به عنوان روز شعر و ادب فارسی، ناميده شده است. در این روز شاعران و ادیبان از کشورهای مختلف فارسی زبان، شعر و ادب فارسی را با برگزاری برنامه های مختلف گرامی می دارند.

«سید محمدحسین بهجت تبریزی» زاده ۱۱ جدی(دی) ۱۲۸۵ هجری خورشیدی شاعر ایرانی اهل تبریز بود.

وی به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. شهریار در سال ۱۳۰۰ برای ادامه تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مکتب دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در علوم طبی ادامه تحصیل داد. حدود شش ماه پیش از اخذ مدرک دکتری به‌علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش‌آمدهای دیگر ترک تحصیل کرد.

دانشگاه تبریز، شهریار را یکی از پاسداران شعر و ادب ایران خوانده و عنوان دکترای افتخاری دانشکده ادبیات را نیز به وی اعطا نمود. 

شهریار به تمامی هنرها، به ویژه شعر، موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت. او نسخ، نستعلیق و خط تحریری را خوب می نوشت و قرآن را با خط خوش کتابت می کرد.

بیان لطیف، ساده، روان و جذابیت کلام، ویژگی های شعر شهریار است. شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی نیز تبحر داشته‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. 

استاد شهریار در روز 27 سنبله(شهریور) 1367 درگذشت. مهم‌ترین اثر استاد شهریار منظومه «حیدربابا یه سلام» (سلام به حیدربابا) است.

ع ا / ح ح 

نظر شما
ارسال نظر